Helena Stollenwerk, Moeder Maria
Ze leefde haar levensdroom - ook al liep het anders...
In 1871 was Helena bijna 19 jaar oud, toen zij voor de eerste keer over haar droom sprak. Van jongs af aan voelde zij zich sterk betrokken bij de Vereniging Kind Jezus (nu het Pauselijk Missiewerk voor Kinderen). Wat ze las in de geschriften van de vereniging maakte diepe indruk op haar. Vooral het lot van de weeskinderen in China achtervolgde haar tot in haar dromen...
Zo ontwikkelde zij haar levensdroom: missiezuster worden en naar China gaan. Maar zij was een vrouw – geen enkele religieuze gemeenschap was in die tijd bereid om missiezusters voor te bereiden en zeker niet om ze naar China te sturen. Maar zij wist dat haar droom haar roeping was en zij gaf niet op. Zij wachtte en gebruikte de tijd van het wachten om nog intensiever voor haar roeping te bidden. Tijdens een bedevaart in 1881 naar Aken hoorde ze over Arnold Janssen en zijn missionaire "droom". De stichting van het missiehuis in Steyl in 1875 was al werkelijkheid geworden.
Helena ging naar Steyl maar Arnold Janssen gaf haar weinig hoop dat zij ooit als missiezuster uitgezonden zou worden. Maar zij liet zich niet afwijzen en leefde uiteindelijk 7 lange jaren als dienstmeisje in het missiehuis. Andere jonge vrouwen hadden met haar een groep gevormd en ze bidden, leefden en werkten samen. Toen Arnold Jansen de eerste broeders naar Argentinië uitzond, ontstond de eerste missie die geschikt leek te zijn voor vrouwen.
Op de avond van 7 december 1889 nam Helena’s droom een concrete vorm aan. Zes vrouwen namen hun intrek in het klooster dat Arnold Janssen had gekocht en de volgende dag werden deze vrouwen de eerste postulanten van de nieuwe gemeenschap, van de Missiezusters van Steyl, de Dienaressen van de Heilige Geest.
Helena zou nooit als missiezuster in een ander land leven, maar zij speelde een belangrijke rol bij het opstellen van de eerste constituties, de leefregels voor de gemeenschap. Zij was de eerste leidster van de jonge gemeenschap en zag vele jonge zusters intreden en op overzeese missies gaan.
Voor haar eerste professie in 1894 wijdde zij zich volledig aan de Heilige Geest. Wat voor haar hierin heel belangrijk was: Heb elkaar lief! Haar hele leven lang vertrouwde zij op de Heilige Geest die haar versterkte en troostte, haar de weg wees en haar begeleidde.
Helena was bereid om in alles naar de stem van God te luisteren. Twee jaar nadat Arnold Janssen in 1896 de derde religieuze gemeenschap van Steyl, de Dienaressen van de Heilige Geest van de Altijddurende Aanbidding (SSpSAP) had gesticht, vroeg hij Helena of zij wilde overstappen naar deze jonge religieuze gemeenschap. Na intern gebed besloot zij zich bij de aanbiddingszusters aan te sluiten. Daar werd ze weer novice met de naam Zr. Maria Virgo.
Tien maanden na haar overstappen werd zij ernstig ziek. Toen duidelijk werd dat zij deze ziekte niet zou overleven, legde zij haar professie als SSpSAP af. Zij overleed slechts drie dagen later, op 3 februari 1900. Haar laatste woorden waren: “Jezus, voor jou leef ik. Jezus voor jou sterf ik”.
"Zuster Maria Virgo wordt geëerd als medestichtster," schreef Arnold Janssen in een telegram aan de zusters.
Op 7 mei 1995 werd Maria Helena Stollenwerk in Rome door paus Johannes Paulus II zalig verklaard. Haar herdenkingsdag is 28 november.
